Archeologia rozboju i kontrabandy

Drewniana noga, czarna opaska na wybitym oku, żelazny hak zamiast dłoni, nóż w zębach, laski dynamitu wplecione w brodę, w jednej ręce pistolet, w drugiej kordelas i do abordażu!...

Piraci rabowali wybrzeża i czyhali na statki handlowe wyładowane cennymi towarami, przewożące gotówkę. Natomiast okrętów wojennych, pod jakąkolwiek banderą, bali się jak diabeł święconej wody. To wiadomo ze źródeł pisanych.  Rozbój, rabunek, przemyt, kontrabandę uprawiali tak intensywnie, że odegrali znaczącą rolę w dziejach międzynarodowej wymiany towarowej. A jednak mało o nich wiadomo. Natomiast badaczom zaczyna świtać, że piraci odarci z legendy okazują się o wiele bogatsi kulturowo niż dotychczas sądzono, co więcej – wygląda na to, że byli nie do zlekceważenia siłą sprawczą w światowej wymianie handlowej.

Oprócz kilku nazwisk owianych czarną legendą ich życie codzienne na pokładzie i na lądzie, szczegółowa znajomość ich statków, rabowanych ładunków, miejsca ich rozładunku, portów, w których się chronili, najczęściej są przemilczane w dokumentach z epoki. Pod tym względem górę bierze, jak dotychczas – fikcja i literacka wyobraźnia, mające niewiele...